Ψιττάκωση

Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τα πτηνά συντροφιάς μας. Άλλα είδη είναι πιο ανθεκτικά στις ασθένειες και κάποια έχουν συγκεκριμένες ευαισθησίες, αλλά οποιοδήποτε μπορεί να ασθενήσει κάποια στιγμή στη ζωή του. Πριν φτάσουμε στις ασθένειες, τα φάρμακα, τις θεραπείες και τις τυχόν απώλειες καλό θα ήταν να μιλήσουμε για την πρόληψη.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, με σωστή πρόληψη, δεν φτάνουμε στο σημείο να ασθενήσει το πτηνό αλλά και αν συμβεί ξεπερνάει την ασθένεια πολύ πιο εύκολα. Το περιβάλλον στο οποίο ζει το κατοικίδιο παίζει βασικό ρόλο στην καλή του υγεία και στην εμφάνιση ή όχι ασθενειών. Ιδανικά τα πτηνά συντροφιάς θα πρέπει να ζουν σε περιβάλλον με χαμηλή υγρασία, χωρίς ακραίες θερμοκρασίες και με καλό φωτισμό (κάποιες ώρες φυσικό φως τη μέρα είναι απαραίτητο). Ο κύκλος μέρας-νύχτας θα πρέπει να είναι διακριτός και να ακολουθεί τις ώρες της φύσης διότι τα πτηνά είναι φωτοευαίσθητα και πολλές βιολογικές τους λειτουργίες ρυθμίζονται ανάλογα με τις ώρες της ημέρας (πτερόρροια, αναπαραγωγή κλπ). 

Η καθαριότητα του χώρου τους επίσης είναι πολύ σημαντική. Οι περισσότερες ασθένειες των πτηνών μεταδίδονται και αναπτύσσονται μέσω της κουτσουλιάς τους. Σε ένα καθαρό περιβάλλον αναπτύσσονται πιο δύσκολα οι ασθένειες. Βάζοντας άμμο στον πάτο του κλουβιού και καθαρίζοντάς την τακτικά, το πουλί δεν έρχεται σε επαφή με την κουτσουλιά του και βελτιώνεται κατά πολύ η ποιότητα ζωής του.

Τα περιττώματα των πτηνών διασπείρουν τις ασθένειες όταν η σκόνη τους εισέρχεται σε κατοικήσιμους χώρους ή όταν κάποιος εισέρχεται σε μολυσμένους χώρους και ξεκινά να αναπνέει σπόρους μυκήτων. 

Δεν είναι όλα τα μικρόβια των πτηνών, παθογόνα προς τον άνθρωπο, αλλά υπάρχουν κάποια που μπορούν να μεταδοθούν, υπό ειδικές συνθήκες (π.χ. ανοσοκαταστολής) και στους ίδιους!

Μια τέτοια ασθένεια είναι και η ψιττάκωση, που οφείλεται στο βακτήριο, Χλαμύδια ψιττακί. Η ασθένεια αυτή έχει ονομαστεί και ορνίθωση στις όρνιθες και στα περιστέρια, όπου προκαλεί τα ίδια συμπτώματα. Το βακτήριο αυτό μεταδίδεται μεταξύ των πτηνών με εκκρίσεις (π.χ. σάλιο, οφθαλμικές και ρινικές εκκρίσεις) και συνήθως προσβάλλονται μικρά σε ηλικία πτηνά ή πτηνά που έχουν έρθει σε επαφή με πτηνά που νοσούν και έχουν υποστεί κάποιου είδους στρες (π.χ. μεταφοράς, αλλαγής περιβάλλοντος)!

Τα συμπτώματα στα πτηνά είναι κυρίως αναπνευστικά, αλλά το συγκεκριμένο βακτήριο μπορεί να προσβάλει και εσωτερικά όργανα, όπως το συκώτι. Κάποια πτηνά δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα, αλλά μπορεί να είναι φορείς!

Τα πτηνά συνήθως που παρουσιάζουν κλινικά συμπτώματα, αναπνέουν με δυσκολία, έχουν υγρά μάτια και τα περιττώματα τους έχουν κίτρινα ή πράσινα ουρικά άλατα!

Η διάγνωση γίνεται από τον/την κτηνίατρο με ειδικά διαγνωστικά τεστ από εκκρίσεις του πτηνού! Η θεραπεία είναι μακροχρόνια, με χορήγηση συγκεκριμένων αντιβιοτικών.

Ο άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί από ένα πτηνό που νοσεί, μέσω των εκκρίσεών του. Συνήθως προσβάλλονται άτομα μικρής και μεγάλης ηλικίας, καθώς και ανοσοκατεσταλμένοι οργανισμοί!

Τα κλινικά συμπτώματα είναι όμοια με μιας βαριάς μορφής γρίπη. Συχνά παρατηρείται πολύ υψηλός πυρετός, μυϊκός πόνος, αδυναμία και βήχας!

Η διάγνωση γίνεται από τον γιατρό, με δείγμα αίματος και πτυέλου. Η θεραπεία είναι όπως και στα πτηνά με αντιβίωση πολλών ημερών! Η μετάδοση γίνεται από πτηνό σε άνθρωπο. Πολύ σπάνια μεταξύ των ανθρώπων!

Λόγω της μεταδοτικότητας του συγκεκριμένου βακτηριδίου και στον άνθρωπο, οι νέοι ιδιοκτήτες πρέπει να είναι ενήμεροι και να εξετάζουν το πτηνό που απέκτησαν, εντός των πρώτων εβδομάδων, προς αποφυγή τυχόν ασθένειας!